
ผมมีความชอบวัตถุที่มีล้อมาตั้งแต่เด็ก เติบโตมากับคุณตาที่เป็นนักประดิษฐ์ และซ่อมแซมทุกอย่างในบ้านเอง เสาร์ อาทิตย์ คุณตาผมมักจะใช้เวลา อยู่ในห้องกลึง ทั้งวัน คุณตามีแท่นกลึงอยู่สองแท่น แท่นใหญ่กับแท่นเล็ก ผมจึงมีความคุ้นเคย ต่อเครื่องจักรกล เครื่องมือต่างๆดี โดยได้ฝึกตั้งแต่ลับมีดกลึง จนได้เรียนรู้วิธีการกลึง ตั้งแต่เด็ก
คุณพ่อคุณแม่ผมชอบและใช้แต่รถอเมริกัน เพราะมันใหญ่โอ่โถง นั่งสบาย และปลอดภัย โดยเฉพาะเวลาเดินทางไกล คุณน้าผมทั้งสองคนชอบรถทั้งคู่ ด้วยความที่เป็นผู้ชายทั้งคู่ จึงมักมีรถสปอร์ตใหม่ๆมาให้ผมเห็นอยู่เสมอ โดยเฉพาะเที่ยงวันอาทิตย์ ที่พวกเราทุกคนต้องมารวมตัวทานข้าวกลางวันกันทั้งครอบครัวตามวิถีครอบครัวคนไทยในอดีต
ผมเริ่มไปศึกษาที่ประเทศอังกฤษตั้งแต่ปี คศ 1982 ด้วยความที่ชอบรถสปอร์ตเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว จึงเริ่มมีรถสปอร์ตในดวงใจ คันแรกคงจะเป็นรถอะไรไปเสียไม่ได้ นอกจาก ปอร์เช่ 930 เทอร์โบ ผมหลงรักมันที่สุด มันดูดุดัน แรง โป่งใหญ่ๆ ถูกใจทีสุด จนทำให้ทุกวันนี้ผมไม่เคย ขาดรถปอร์เช่ในบ้านเลย
วันหนึ่งได้ดูหนังเรื่อง … จึงได้เริ่มสนใจรถเฟอรารี่ ยุคนั้นถ้าเป็นเฟอรารี่ในดวงใจ ก็คือ เฟอรารี่ 308 “เพราะรู้จักแค่รุ่นเดียว และไม่เคยทราบรายละเอียดลึกๆ อะไรเกี่ยวกับรถเฟอรารี่รุ่นนี้อีกเลย”
ส่วนรถอีกยี่ห้อที่ผมควรจะชอบในสมัยนั้นคือ ลัมโบกินี่